Terapia dostarcza dziecku, podczas aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców sensorycznych, które wywołują stopniową poprawę integracji bodźców docierających do dziecka z otoczenia, jak i z wnętrza jego ciała. Polega na ćwiczeniach ruchowych stymulujących układy zmysłów. Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, równoważnie, a także materiały o zróżnicowanej fakturze do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji węchowej, wzrokowej, smakowej. Integracja sensoryczna ma na celu poprawę jakości przesyłania i organizacji informacji odbieranych przez różne jego zmysły dziecka.
Kwalifikacja dziecka do terapii odbywa się na podstawie specjalistycznej diagnozy.
Wskazaniami do diagnozy są między innymi:
- opóźnienia i zaburzenia rozwoju mowy
- trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem - trudności z rozpoznawaniem liter, cyfr, mylenie, odwracanie liter, pismo lustrzane, przekręcanie sylab, wyrazów, czytanie od końca wyrazów
- nieprawidłowy chwyt kredki, długopisu, kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem
- trudności z utrzymaniem głowy (podczas dłuższego siedzenia) w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku
- problemy ze rozróżnianiem części i stron ciała
- trudności z samodzielnym jedzeniem, piciem lub przełykaniem pokarmów
- częste potykanie się o „własne nogi”
- wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem lub wcale np. ubieranie się, zapinanie guzików, sznurowanie butów
- nadmierna ruchliwość
- utrudniona orientacja w otoczeniu - dziecko czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zapamiętać otoczenie
- zaburzenia napięcia mięśniowego - wzmożone lub obniżone np. szybka męczliwość podczas pisania
- lęk przed upadkiem lub wysokością - wchodząc po schodach lub schodząc częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi
- brak naturalnej potrzeby podejmowania aktywności ruchowej np. niechęć do karuzeli i huśtawek na placu zabaw, do zabaw skocznych
- niewspółmierną reakcję do siły bodźca na nagłe dotknięcie albo lekkie popchnięcie z tyłu dziecko reaguje piskiem lub płaczem
- problemy z odbijaniem, rzucaniem, łapaniem piłki
- problemy z uczeniem się nowych aktywności ruchowych
- nadwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko zwraca szczególną uwagę na zapachy, które wywołują jego niepokój.
- nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany czy ludzi
- zaburzoną orientację - podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać
- problemy z koncentracją uwagi - trudności w skupieniu uwagi nad zadaniem, z wysłuchaniem polecenia. Trudności z współpracą z dorosłym lub współdziałania z innymi dziećmi;
- problemy emocjonalne
- podwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko lubi kręcić się intensywnie i bardzo długo na karuzeli
