14 marca 2018 roku
Podczas zajęć wykorzystaliśmy: kostki cukru, barwniki spożywcze, wodę, talerze i pipety. Na talerz wyleliśmy trochę zimnej wody. Ułożyliśmy 4 kostki cukru i pipetą nakropiliśmy kolorowe barwniki. Barwnik pozwolił nam zaobserwować, jak rozpuszcza się cukier. Podziwialiśmy obrazy malowane na wodzie. Bez barwnika takiego efektu by nie było. Dla lepszego efektu dołożyliśmy po jeszcze jednej kostce cukru. Wówczas kolory zaczęły się łączyć i tworzyć nowe barwy. Na zakończenie sprawdziliśmy co się stanie, gdy wrzucimy tabletkę musującą 🙂
Przygotowała: Katarzyna Gryczewska
Dzisiaj zastanawialiśmy się, jak zgasić świeczkę. Szukając odpowiedzi zalewaliśmy świeczkę wodą, zdmuchnęliśmy płomień, przykrywaliśmy słoikiem. Sprawdzaliśmy co się stanie jak do słoika wlejemy ocet połączony z sodą.
Kolorowy eksperyment pokazał nam jak reaguje powietrze na temperaturę. Po tym jak zapałki przestały się palić, oziębiło i skurczyło się powietrze. Wówczas cała woda wcisnęła się do słoika.
Przeprowadzając „mokrą niespodziankę” zastanawialiśmy się, dlaczego raz woda wylewa się z podziurawionej butelki, a raz nie.
„Doświadczenie z balonem”
Do przeprowadzenia eksperymentu wykorzystaliśmy: sodę, ocet, plastikową butelkę i balon. Wspominając eksperyment „Wulkan”, nasi uczniowie spodziewali się wielkiego wybuchu. Przeprowadzając doświadczenie zachowywali szczególną ostrożność i zabezpieczyli stolik. Okazuje się, że balon można nadmuchać również dwutlenkiem węgla, który wytworzy się wskutek chemicznej reakcji – sody z octem.
„Tańczące rodzynki”
Dzisiaj sprawdzaliśmy, jak zachowują się rodzynki wrzucone do wody. Dzieci wiedziały, że rodzynki mają większą gęstość niż woda. Dlatego pierwsza część eksperymentu nie była dla nich zaskoczeniem. W wodzie niegazowanej nasze rodzynki opadły na dno szklanki i pozostały tam. Natomiast po wrzuceniu do szklanki z wodą gazowaną rodzynki rozpoczęły swój taniec. Pęcherzyki powietrza unosiły rodzynki ku górze, po czym pęcherzyki pękają, a rodzynki wolno opadają. Przez długi czas obserwowaliśmy wirujące w szklance rodzynki.
8 marca 2017 r. przypomnieliśmy sobie, jak zmienia się stan skupienia wody w zależności od temperatury. Następnie przeprowadziliśmy eksperyment z parzeniem herbaty. W jednej ze szklanek zaobserwowaliśmy smużki esencji opadające na dno szklanki. W drugiej zaś esencja gromadziła się przy dnie, ponieważ nie była w stanie się unieść. Dowiedzieliśmy się, że esencja herbaty ma gęstość większą niż woda.
Podczas drugiego eksperymentu wykorzystaliśmy plastelinę, długopis, słoik i butelkę z wodą. Wykonanie eksperymentu bardzo obrazowo wyjaśniło nam działanie łodzi podwodnej, która może zarówno pływać na wodzie, jak i pod nią.
Podczas zajęć przeprowadziliśmy trzy eksperymenty: „Falująca słomka”, „Gdzie jest moneta” oraz na prośbę dzieci powtórzyliśmy „Wylewanie wody za pomocą szpilek”.
Dzieci po kolei czytały listę potrzebnych rzeczy do eksperymentów oraz instrukcję wykonania zadania. Następnie wspólnie z nauczycielem wykonywały działania.
Sprawdzaliśmy, jak zmienia się kształt słomki ukrytej za przezroczystą słomą. Dowiedzieliśmy się, jak rozchodzą się promienie światła i co wpływa na ich załamanie. Utrwaliliśmy sobie co to jest napięcie powierzchniowe.
Wszystkie ciała, z jakimi mamy do czynienia na co dzień, posiadają pewną liczbę ładunków elektrycznych. W normalnych warunkach liczba ładunków dodatnich i ujemnych jest taka sama, dlatego przedmioty nie wykazują właściwości elektrostatycznych.
Mali badacze naelektryzowali plastikową rurkę, pocierając ją o materiał bawełniany. Nasza rurka zadziałała jak magnes na kawałki papieru. Udało się nam również zebrać sól z kartki za pomocą słomki do napojów.
Zajęcia rozpoczęliśmy od sprawdzenia, dlaczego ta sama plastelina raz pływa, a raz tonie. Okazało się, że zależy to od kształtu, w jaki jest uformowana. Plastelina przyjmująca kształt łodzi może unosić się na powierzchni wody. Ma wówczas większą powierzchnię i objętość, działa na nią większa siła wyporu.
Następnie segregowaliśmy różne przedmioty na te, które toną i które będą unosiły się na wodzie. Ciężar przedmiotów powodował, że tonęły. Lekkie przedmioty utrzymywały się na wodzie. Jednak nie bez znaczenia była powierzchnia przedmiotów. Świetnym przykładem jest karta, która raz unosiła się na wodzie, a raz tonęła.
Dzisiejsze doświadczenie wymagało od nas dużej cierpliwości. Uczniowie ostrożnie i w wielkim skupieniu wkładali szpilki do szklanki wypełnionej po brzegi wodą. Okazało się, że pełna szklanka zmieściła jeszcze sporą ilość szpilek. Dlaczego woda się nie wylała?
Na początku doświadczenia powierzchnia wody była płaska, po wrzuceniu szpilek przyjęła kształt kopuły. Dzięki napięciu powierzchniowemu utworzył się menisk wypukły, który rozciągając się nie pozwolił na wylanie wody.
Czy da się wywołać deszcz?
Okazuje się, że tak. Udało nam się wywołać nie taki zwykły, ale kolorowy deszcz w słoiku. Wykorzystaliśmy do tego eksperymentu piankę do golenia oraz barwniki spożywcze. Efekt był zaskakujący. Podziwialiśmy go przez długi czas.
Następnym eksperymentem było „chemiczne jojo”. W wielkim skupieniu obserwowaliśmy wędrujące kolorowe kuleczki. Nasi uczniowie dostrzegli również pęcherzyki powietrza unoszące krople barwnika oraz łączenie się kropelek i tworzenie się nowych barw.
Czy zawsze ½ + ½ = 1 ?
Ile jest pustej przestrzeni w całkowicie wypełnionej butelce?
Podczas zajęć uczniowie klasy 0 i I szukali odpowiedzi na te pytania.
Nasypaliśmy do butelki tyle soli, żeby zajmowała mniej więcej jej połowę. Następnie dosypaliśmy fasolę tak, żeby wypełnić butelkę po brzegi. Zakręciliśmy butelkę i każdy wstrząsał nią. Okazało się, że po wymieszaniu soli i fasoli nasza butelka nie jest pełna :). Do butelki dosypaliśmy jeszcze soli, a później dolewaliśmy do niej wodę. A wszystko to było wynikiem zjawiska kontrakcji: pomiędzy duże cząsteczki jednej substancji, wciskały się mniejsze cząsteczki drugiej.
- 1
- 2
